Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
мәйек
1. Жас төлдің ұлтабарынан алынып, сүттен ірімшік жасауға пайдаланылатын ұйытқы, қорытқы. Ол сиырын сауып, сүтіне мәйек салып та үлгерді (Мұстафин). 2. ауыс. Белгілі бір нәрсеге арқау боларлық зат, ұйтқы. Мақал – сөздің мәйегі (М.Әлімбаев). Мәйегі аузынан шықты – қатты семірді; тойынды
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: мәйек


будет выглядеть так: Что такое мәйек