Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л [М] Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
мекен
Қоныс, тұрақ, орын, жай. Туып өскен мекен. Мекен пысықтауыш (лингв.) – қимылдың, іс-әрекеттің орнын білдіретін пысықтауыш. Мекен етті [қылды] – орын тепті, қоныстанды. Мекен тепті – орналасты, орнықты
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: мекен


будет выглядеть так: Что такое мекен