Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
мерей
Абырой, атақ, мәртебе. Мерей тұтты – абырой санады, мәртебе көрді. Мерейі артты [асты] – абыройы артты, беделі өсті. Мерейін көтерді – мәртебесін жоғарылатты, беделін арттырды. Мерейің үстем болсын (алғыс) – абыройың артсын, беделің көтерілсін. Мерейі өсті – абыройы артты, мәртебесі жоғарылады. Мерейі тасыды – қуанышқа бөленді
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: мерей


будет выглядеть так: Что такое мерей