мойын
1. Басты кеудемен жалғастырып тұратын дене мүшесі. Қойдың мойыны. 2. Бір нәрсенің басымен жалғасқан жері. Күректің мойыны. Мойын жіп – мойынға байланатын жіп. Мойын омыртқа – мойын тұстағы омыртқа. Мойны астына келді – оңбай құлады; ойсырай жеңілді. Мойны босады – қолы тиді, арқа басы кеңіді. Мойны жар бермеді – кежегесі кейін тартты, ерінді. Мойны жуан – әлді, күшті. Мойны қашық – арасы алыс, алшақ. Мойнымен көтерді – а) қиыншылыққа төзді; ә) өз қатесін өзі түзеді. Мойнына алды [алмады] – а) күнәсін, айыбын мойындады; ә) бір нәрсені міндетіне алды. Мойнына арқан салды – дегеніне көндірді, бағындырды. Мойнына артты [жүктеді] – міндеттеді, жүктеді, борышты етті. Мойнына бұршақ [шылбыр ] - салды- құдайдан тіледі, жалбарынды. Мойнына қойды – күнәсін мойындатты. Мойнына қоржын салды [ілді] – қайыр тіледі, тентіреді. Мойнына құрық түсті – құтыла алмастай болды. Мойнына құрым ілді – көпке масқара етті, қорлады. Мойнына мінді – қарыздар болды, жауапкер болды. Мойнына салды – күәсін мойнына қойды, мойындатты. Мойнына мініп алды – біреуге масыл болды, даярға ие болды. Мойнына су кетті [құйылды] – ұнжырғасы түсті, жүні жығылды. Мойнына түсті – мойнына жүктелді, міндетті болды. Мойнын бұрады [қайырды] – ырқына көндірді, дегенін істетті. Мойнын бұрды – көңіл бөлді, қарады. Мойнын ішіне тықты – ұнжырғасы түсті, жасыды. Мойны ырғайдай, биті торғайдай болды – азып-тозды, жүдеп-жадады. Мойын бермеді – ырыққа көнбеді, келіспеді. Мойынды қашыққа [сыртқа] салды – сырттады, алыстады; қашты. Мойын қойды – ынта қойды, ниеттенді