Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л [М] Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
мылқау
1. Тілсіз сөйлеу қабілетінен айрылған, құлағы естімейтін (адам). Мылқау адам, мылқау бала. 2. ауыс. Керең, мақау (адам). Қадірін, бағасын ұқпасам өлеңнің, Мен мүлде мылқаумын, мен онда кереңмін (Бақтыгереева)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: мылқау


будет выглядеть так: Что такое мылқау