Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
обал
Қиянат, айып, күнә. Нанды басқан обал. Екі жасты айырған – обал (Мақал). Обал болды – қиянат болды, қиын болды. Обал жасады [қылды] – қиянат етті, жәбірледі. Обал жоқ – сауап болды, өзіне де сол керек. Обалы жібермеді – тақсыретін тартты, зардабын шекті. Обалы қанша – жазығы не. Обалы не керек (нешік) – орынсыз жазғырудың керегі жоқ. Обалына қалды – көз жасына қалды, қиянат жасады. Обалын көтерді – айыпты болды, күнәлі болды. Обалы [өз обалы] өзіне – өзінен көрсін, обал жоқ
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: обал


будет выглядеть так: Что такое обал