Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
обығу
1. Ашқарақтану, қомағайлану. Адырбай кеседегі қымызды обыға бір-ақ жұтты (Қаражігітов). 2. ауыс. Араны ашылу, аш көздену. Борышын түгел бере алмай, Көрінгенге обықты (Абай)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: обығу


будет выглядеть так: Что такое обығу