ойын
I1. Ойнау үшін жасалатын әрекеттер, қимылдар. Артистердің ойыны, балалар ойыны. 2. Әзіл, қалжың, әжуа. Ойынға айналдырғысы келді, ойыны жоқ шын сөзі екен. Ойын алаңшасы – тұрғын үйлердің қораларындағы балалар ойнайтын арнаулы орын. Ойын баласы – он үш жасқа дейінгі жас бала. Ойынға салынды [ойын қуды] – көп ойнайтын болды, ойынға берілді. Ойын көтермеді – қалжыңға түсінбей ашу шақырды, өкпеледі. Ойын салды - а) асыр салды, сайрандады; ә) ұрыс салды, соғысты. Ойынға келеді – әзілдегісі келеді. Ойының осылсын [осылғыр] [қарғ. ] – ойынға салынған балаға айтылатын кейіс сөз
II
көне. Ұрыс, соғыс. Тарғын салды ойынды ("Ер Тарғын" жыры). Бір ойында алпыс ала балта сындырған, – Айсаның ару ұлы Қолай бар ("Алдаспан")