Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
оқтау
I1. Ату үшін қарудың ұңғысына оқ салу. Мылтық оқтады. 2. ауыс. Арнау, бағыштау. Бүркіт жауға оқтап өткір сөз айтты (Есенберлин)
II
Қамыр жаятын ұзынша жұмыр ағаш. Қуатты алақан астында оқтау тынымсыз, шапшаң қимылдайды (Бердияров)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: оқтау


будет выглядеть так: Что такое оқтау