Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
оқтық
1. Арба, шананың жетегі, тертесі. Шананың оқтығы, арбаның оқтығы. 2. Мылтықтың оқ салатын қуысы. Оқтығың наган, оғың жай (Әбдіқадыров). 3. Шідердің балағының аралығы. Аяғына салғаны, Оқтығы таза күдер-ді (Қамбар батыр)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: оқтық


будет выглядеть так: Что такое оқтық