Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
оқыра
1. Сиыр малының терісінің астында өсіп жетілетін өте зиянды сәйгел құрт, оқалақ. Оқыра бөгелектің зиянкестігінен пайда болатын сиыр ауруларының бірі (Жанәбілев). 2. ауыс. Ағаш діңіндегі бұтақ орны, без, өзек. Өру мен тоқуға бұтақсыз, оқырасы жоқ бүтін ағаштар таңдап алынады (Қасиманов). 3. мед. Көзге түскен шел, шодырая тұтасқан ақ. Сен көзімнің оқырасын алып, шымылдығын аштың (Асыл ана). Оқыра тигендей қылды [болды] – ойран-топыр болды, астан-кестеңін шығарды
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: оқыра


будет выглядеть так: Что такое оқыра