Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
оқыс
1. Күтпеген жерде, кенет, шұғыл. Сол сәтте күтпеген оқыс жағдай болды (Күмісбаев). 2. Естуге, көруге ерсі өрескел, тұрпайы, дөрекі. Ол өзінің оқыс қимылынан қымсынғандай болды (Тұрысов). Оқыс кетті – жаңсақтық істеді, қателесті
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: оқыс


будет выглядеть так: Что такое оқыс