Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н [О] П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
олқы
1. Нығыздалмаған, орта, бос. Ойпаң жердің олқысын толтырып жасалған жол (Исабаев). 2. ауыс. Бір нәрсенің кем соғуы, кемістігі. Тілдің олқысы, көңілдің олқы. Олқы көрді – азырқанды, қомсынды. Олқы соқты [түсті] – жетімсіздігі, кемшілігі болды, кемістік жасады
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: олқы


будет выглядеть так: Что такое олқы