Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
опасыз
1. Екі жүзді, сатқын. Ол отанын сатқан опасыз (Әлішев). 2. Тұрақсыз, тұрлаусыз. Бір қалыпта тұрмайтын қайран опасыз жалған-ай! (Сқақбаев). Опасыз дүние – жалған, фәни дүние
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: опасыз


будет выглядеть так: Что такое опасыз