Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ор
I1. Табиғат әсерінен болған немесе қазылған шұңқыр жер. Тереңдігі бес құлаш орды тез-ақ бітірді (Сматаев). 2. Соғыс алаңдарында арнайы қазылған бекініс; окоп. Жоғары қарасам, бір самолет көрінді, біз орға құлап түстік (Қайсенов). Ор қазғыш – жер суландыру, құрғату және т.б. мақсаттарда пайдаланылатын ор қазуға арналған машина. Орға жығылды [құлады, түсті] – басына іс түсті, істі , болды. Орға жықты [итерді, құлатты] – мерт қылды, апатқа ұшыратты. Ор қазды – біреуге жаманшылық істеді, қастандық жасады
II
1. Тектес жан-жануарлардың ішіндегі ең ірісі, ең үлкені. ор қоян (жылан, түлкі, киік, теке). 2. Қызғылтым қоңыр түс. Ор ешкі, ор көз
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: ор


будет выглядеть так: Что такое ор