Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ор
I1. Табиғат әсерінен болған немесе қазылған шұңқыр жер. Тереңдігі бес құлаш орды тез-ақ бітірді (Сматаев). 2. Соғыс алаңдарында арнайы қазылған бекініс; окоп. Жоғары қарасам, бір самолет көрінді, біз орға құлап түстік (Қайсенов). Ор қазғыш – жер суландыру, құрғату және т.б. мақсаттарда пайдаланылатын ор қазуға арналған машина. Орға жығылды [құлады, түсті] – басына іс түсті, істі , болды. Орға жықты [итерді, құлатты] – мерт қылды, апатқа ұшыратты. Ор қазды – біреуге жаманшылық істеді, қастандық жасады
II
1. Тектес жан-жануарлардың ішіндегі ең ірісі, ең үлкені. ор қоян (жылан, түлкі, киік, теке). 2. Қызғылтым қоңыр түс. Ор ешкі, ор көз
I1. Табиғат әсерінен болған немесе қазылған шұңқыр жер. Тереңдігі бес құлаш орды тез-ақ бітірді (Сматаев). 2. Соғыс алаңдарында арнайы қазылған бекініс; окоп. Жоғары қарасам, бір самолет көрінді, біз орға құлап түстік (Қайсенов). Ор қазғыш – жер суландыру, құрғату және т.б. мақсаттарда пайдаланылатын ор қазуға арналған машина. Орға жығылды [құлады, түсті] – басына іс түсті, істі , болды. Орға жықты [итерді, құлатты] – мерт қылды, апатқа ұшыратты. Ор қазды – біреуге жаманшылық істеді, қастандық жасады
II
1. Тектес жан-жануарлардың ішіндегі ең ірісі, ең үлкені. ор қоян (жылан, түлкі, киік, теке). 2. Қызғылтым қоңыр түс. Ор ешкі, ор көз