Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н [О] П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
орғылау
1. Қарғу, секіру, ыршу. Құландар қырын кетіп орғылаған (Бектемісов). 2. Ора түсу, жапыру. Тікенекті тоғайды, Дөй орақпен орғылап (Манас)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: орғылау


будет выглядеть так: Что такое орғылау