Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н [О] П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
орнығу
Бір жерге мекендеу, қоныстану. Көшпелі ауыл орнығып село болды. 2. ауыс. Көңілі орнына түсу, жайлану, тынышталу. Жүрегі орнықты, ойы орнықты, көңілі орнықты
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: орнығу


будет выглядеть так: Что такое орнығу