Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н [О] П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
отығу
1. Төлдің шөп жей бастауы, жайылу, оттау. Жетім қозы – тас бауыр, Түңілер де, отығар (Мақал). 2. ауыс. Шөп қаулап шығу. Қар кеткен қырқалар тез отығыпты (Жанботаев)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: отығу


будет выглядеть так: Что такое отығу