ошақ
1. Үстіне қазан қойып, тамақ пісіруге арналған үш аяқты қоршау темір. Киіз үй ортасына үш аяқты шойын ошақ қойылды (Жылқышиев). 2. Қазан асып, тамақ пісіретін қазылған орын; жер ошақ. Зейнеп жер ошақтың басында жүр екен (Қазыбаев). 3. ауыс. Үй-іші, бала-шаға. Біздің де ошағымыз толып отырған жоқ (Қыдырханов). 4. ауыс. Бір нәрсенің шоғырланған, шоқталған жері. Өндіріс ошағы, мәдениет ошағы. Ошағын талқандады – ойран салды, қиратты. Ошағының басы аман – үй-іші, ауыл-аймағы есен-сау. Ошақ басы [бұты] – үй-іші, семья. Ошақ құрды – үй болды, түтін түтетті. Ошақтың үш бұты деп отыр [көне] – өз үй-ішінің амандығын тіледі, қамын жеді. Ошақтың үш бұтына берсін! – біреуге кіріптар болмай, іздегені өз үйінен табылсын!