ою
I1. Жерді, мұзды т.б. шұңқырлап қазу, үңгу. Қол сүйменмен тоң ою оңай болған жоқ (Боранбаев). 2. Оймыштау, нақыштау. Ағаштан ойып қуыршақ-ойыншықтар жасады. Ойып алды – мол нәрседен қалауынша бөліп алды. Ойып алғандай – әдемі, дөп-дөңгелек [көз]
II
Бір нәрсенің бетіне түсірілген түрлі нақыс, бедер, өрнек. Қақпағын оюлармен өзі әшекейлеген домбырасын қолына алды (Нұржекеев). Ою ойды [салды] – әдемі, әшекейлі өрнектер жасады