Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
пана
1. Адамзат, жан-жануарлар паналайтын, қорғалайтын орын, баспана. Жалғыз түп қарағаш пана болудан қалған. 2. ауыс. Тірек, қамқор, сүйеніш. Оны пана көріп, арқа тұтып келіп отыр (Әбуталиев). Пана болды – қорғаныш болды, қолтығына алды. Пана қылды – арқа сүйеу етті, қорғаныш тапты
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: пана


будет выглядеть так: Что такое пана