парлау
I1. Екі-екіден жұптау, қос-қостан қосарлау. Парлатты екі-екіден парлап жекті. 2. Біркелкі қылу, теңдей ету. Екеуі де киімдерін парлап тіктірген
II
1. Денеден қатты тер шығу, бу бұрқырау. Тер ақты моншақ парлап самайлардан (Рашев) 2. Көзден ағыл-тегіл жас ағу. Қос жанарынан парлаған жас бетін жуды (Еділбаев)
III
1. Аспанда қалықтап ұшу. Баба бүркіт барлап ұшады, бала бүркіт парлап ұшады (Мақал)