Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
пенде
1. Тірі жан, адам, адамзат. Құдайдан қорық, пендеден ұял (Абай). 2. Өз басында еркі жоқ, біреуге тәуелді адам, құдайдың құлы. Ол да құдайдың пендесі емес пе (Тоқмағамбетов). Пенде болды [қылды] - а) бейшара, мүсәпір халге түсті; ә) қолды болды, тұтқынға түсті
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: пенде


будет выглядеть так: Что такое пенде