Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
пендешілік
1. Адамға тән осалдық, қателік, күнәкарлық. Кейде пендешілік жасаймыз-ау (Ләмбеков). 2. ауыс. Бос әурешілік, бекершілік. Сөйтсе, онысы пендешілік екен (Сейсенов)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: пендешілік


будет выглядеть так: Что такое пендешілік