пері
миф. 1. Діни сенім бойынша, аспанда, су ішінде тіршілік ететін жамандық пен зұлымдықтың күш иесі. Көк долыдан дәу пері қашты (Мақал). 2. ауыс. Сайтан, жынды, есерсоқ. Серілігі де, перілігі де бар көңілді жігіт (Күмісбеков). Перінің салқыны тиді – жын ұрды, есуас болды. Пері қақты [шалды, соқты, иеленді] – есі ауысты, жынданды