пышақ
1. Мал союға, нан т.б. кесуге арналған жүзі өткір, сабы бар құрал. Пышағы бар сүйгенін жер (Мақал). 2. техн. Кейбір машиналар мен түрлі құралдың кескіш бөлігі. Соқаның пышағы, ет тартқыштың пышағы. Пышақ жұмсады [салды] – пышақ салды, пышақтады. Пышақ жүзі, қыл үсті – қиыншылық кез, қауіп-қатерлі кезең. Пышақ кескендей тыйылды [үзілді, тоқтады, басылды] – бірден тыйылды, сап болды. Пышақ кесті – үзілді-кесілді, бір жола. Пышаққа ілікті [ілінді] – бауыздады, сойды. Пышаққа ілінгір [түскір] (қарғ) – сойылғыр, бауыздалғыр. Пышақ сыртындай [қырындай] – жұп-жұқа (өлшем). Пышақ үстінен бөлді [үлестірді, талады] – қолма-қол, табан астында бөлісті