пір
1. діни. Қолдап-қорғаушы рух, аруақ. Піріме сиынып жүр едім. 2. ауыс. Демеуші, қолдаушы, сүйеуші. Менің пірім - Сүйінбай, сөз сөйлемен сиынбай (Жамбыл). Пірге қол берді [тапсырды] (діни.) – қазірет, ишан сияқты дін басының патиқасын алды, дін жолына түсті. Пір тұтты – әулиедей бас иді, құрмет тұтты