сабау
I1. Ұрып соғу, жазалау. Құндақбайды сабап жатқанда бір жыламайтын (Сөрсеков). 2. ауыс. Желдің, боранның қатты соғып ұйтқуы. Жел біресе алдан, біресе арттан сабады (Соқпақбаев). 3. ауыс. Бесу, өтірікті көпірту. Өз елін мақтаймын деп өтірікті сабап қайта келген (Абай)
II
Жүннің ұйысқанын жазып, тазарту үшін пайдаланатын жіңішке таяқ.. Ауылдың қатындары қолдарына қос сабауы. (Майлин)