сай
I1. Өзегі мен табаны жазық келетін, жары жоқ ойпаң жер. Екі жотаның арасы жайдақ сай. 2. Бас киімнің құранды бөліктері. Құндыз бөркінің сайларына күміс қадатқан (С.Мұқанов). Сайда саны, құмда ізі жоқ - а) қайда екені белгісіз, дерексіз; ә) берекесіз, шашыранды, есепте жоқ. Сайда санын, құмда ізін қалдырмады, – ұшты-күйлі жоқ болды. Сайдың тасындай – таңдаулы, ірі, мықты. Сай суйекті (сүйегін) сырқыратты [шымырлатты] – қайғыртып егілтті, қатты күйзелтті
II
1. Сәйкес, лайық, дәл. Ұқсас нәрселердің бәрі өз заманына сай туа бермек (Талжанов). 2. Дайын, әзір. Жігіттің жол жарағы сай болсын (М.Әуезов). Сай келді – тура, дәл, тең келді