Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
сақылдау
1. Сақ-сақ еткен дыбыс шығару. Олардың жақын келгендері сақылдап , устіне құмды боратып жатыр (Мағзұмов). 2. Сұйық заттың қатты бұрқылдауы, қайнауы. Айсұлу сақылдап тұрған ыстық суды шаша салды (Мырзахметов). 3. Қатты күлу. Қыз сақылдап күліп, мәз болды. Сақылдаған сары аяз – өте қатты суық
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: сақылдау


будет выглядеть так: Что такое сақылдау