Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
сандырақтау
1. Қатты ауырып, есінен танғанда шатасып сөйлеу. Мақсұттың қызу көтеріліп, есінен танып сандырақтай бастады (Шалабаев). 2. Ешбір жүйесіз бос сөйлеу, оттау, шатасу. Ол көрінгенмен ұстасып, сандырақтап жүр (Жақанов)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: сандырақтау


будет выглядеть так: Что такое сандырақтау