Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
саңырау
1. Құлағы естімейтін, керең. Саңырау адам. 2. ауыс. Еш нәрсені құлаққа ілмейтін, елемейтін меңіреу. Жазықсыз жанның зары сазбеттердің құлағына енбейді, бұлар туа саңыраулар (Талжанов)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: саңырау


будет выглядеть так: Что такое саңырау