Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р [С] Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
сарнау
I1. Ауыз жаппай сампылдау, қақсау. 2. Жан қатты қиналғанда шығатын бебеу, зарлау. 3. Желдің, боранның дамылсыз соғуы; Дала желі ән тербегендей сарнайды (Ж.Молдағалиев)
II
Керегеге сызық салу, сыздықтау, жолатау. "Сарнау" дегеніміз керегенің бас жағын, уықтың қарын сай-сай етіп сызықтау (Қасиманов)
III
Мұңлы зар, шер. Қыз сарнауын қоятын емес
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: сарнау


будет выглядеть так: Что такое сарнау