сары
1. Піскен егіннің немесе апельсиннің түріндей түс. Сары май (гүл, дала). 2. Сары түсті, сары өңді. - Анау сарыны шақырыңдар. Сары ала қаз – шағын көлдерде тіршілік ететін сауыр жүні ақ, сарғыш реңді жабайы қаз. Сары (сар) алтын – қоспасыз таза алтын. Сары атан – үлкен атан түйе. Сары жел – тоқтаусыз соққан жел. Сар желіс – шаппай желген қатты желіс. Сар (бүлкекке) желіске салды – желе жортты, көсіле шапты. Сары жон – шөбі ерте піскен үстірт. Сары құлақтанды – өсімдік сабақтары мен жапырақтары сарғайып, пісе бастады. Сары мия (бот. ) – жемісі сары түсті мия. Сары шымшық (зоол. ) – құрт-құмырсқамен қоректенетін кішкене торғай. Сары таң – жаздың ұзақ таңы. Сары ауыз балапан – а) жас бала, сәби; ә) түкке түсінбейтін, тәжірибесіз. Сары (шұнақ) аяз (қызыл шұнақ сары аяз, сақылдаған сары аяз) – қақаған суық, қатты аяз. Сары балақ тартты – егін пісе бастады, сарғайды. Сары (сар) дала (поэт.) - а) ұшы-қиыры жоқ, шетсіз-шексіз, кең дала, мидай жазық; ә) сусыз, елсіз, қаңырап бос жатқан жер. Сары езу – аузынан уыз дәмі кетпеген балғын жас. Сары жамбас болды – науқастанып ұзақ төсек тартты. Сары жол (жолды) – жолы қиын, қырсықты адам. Сары жілік – егде тартқан, сары қарын. Сары қарын – мосқал тартқан (әйел). Сары самқай – жылқының алдыңғы және артқы аяғының тұсамысы тұсындағы сақина тәріздес суйек өсіндісі. Сары тап болды – ысылды, қатып-семді. Сары шора шақ – тоқтасқан кез. Сары тұғыр – әбден әккі болған айлалы қу. Сары тіс – біраз жасқа келген, жасамыс. Сары (сар) уайым – жанды жегідей жеген қайғы-қасірет. Сары үрпек балапан – жас сәби. Сары ізіне шөп салды – жамандық істеді