Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
саяқсу
Үйірге қосылмау, оқшаулану, бөлектену. Қысырақ үйірілген бөрте бұрыл, Саяқсып шет жайылып емес жуыр (Жансүгіров). 2. ауыс. Өзгеден оңашалап шеттеу, жеке дара болу, оқшау жүру. Кербала саяқсып жүріп сақтыққа үйренген (Жұртбаев). 3. ауыс. саябырсу, азаю, бәсеңдеу. Заман өзгерді, баяғы әңгіме саяқсыды (Сараев)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: саяқсу


будет выглядеть так: Что такое саяқсу