селкеу
1. Жібі жақсылап тартылмай, бос қалған. Өрмектің селкеу қалған жібін тузетті (Қыдырханов). 2. Селтиіп бөлек шыққан, оқшау, жеке, шеті. Шал табыннан селеу шыққан сиырларды қайырмақтап қойды (Ғаббасов). 3. ауыс. Оғаш, өрескел, ерсі. Тұла бойында"мынау қалай" дегізетін бірде-бір селкеу мүше болсайшы (Сейдімбеков)