Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
сенделу
1. Текке сандалу, әуре болу. Ол өз ойымен әуре болып сенделіп жүре берген (Жұмаділов). 2. ауыс. Мең-зең болу, дел-сал күйге ену. Исахмет сот кеңесінен сенделіп шықты (Сүндетов)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: сенделу


будет выглядеть так: Что такое сенделу