Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
созалаңқы
1. Баяу, сылбыр, марғау. Самат сөзге сылбыр, жүріс-тұрысқа созалаңқы ("Лен. жас"). 2. Ұзаққа созылған, кешеуілдеген. Кеш біршама созалаңқы болғанымен, мазмұнды шықты ("Мәдениет және тұрмыс")
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: созалаңқы


будет выглядеть так: Что такое созалаңқы