Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
соққан
1. Жынды, әумесер. Туу соққан-ай , кісіні тірі масқара етті (Райымқұлов). 2. Ант атқан, оңбаған. Бұл өлімді тон жамылған соққандардың істеп отырған анық (Бектаев)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: соққан


будет выглядеть так: Что такое соққан