Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р [С] Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
соққылау
1. Қайта-қайта ұру, соғу. Балалар қарды домалақтап бір-бірін соққылап жүр ("Қаз. әдеб".). 2. Үсті-үстіне тарсылдатып қағу. Ол машина терезесін соққылап тұр (Шаймерденов). 3. Үсті-үстіне шабуыл жасау, соққы беру. Аянбай біздің жігіттер, тойтарды қарды соққылап (Талғаров)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: соққылау


будет выглядеть так: Что такое соққылау