Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р [С] Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
соқтығу
1. Бір нәрсеге соғылысу, қақтығысу. Сыртқа шығы бере Исаға соқтығып қалдым (Қабанбаев). 2. ауыс. Біреуге тиісу, өз-өзінен ұрыну. Ол соқтығып әркімге бір ұрынды ("Қаз. әдеб. ")
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: соқтығу


будет выглядеть так: Что такое соқтығу