Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
соқтықпалы
1. Соқтық-қыш, ұрынғыш. Көпшілік арасында соқтықпалы сөз айтпа. 2. ауыс. Қиын-қыстауы, кедергісі мол. Соқпақты, соқтықпалы ғылым дүниесіне алғаш із салған ғалым Шоқан
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: соқтықпалы


будет выглядеть так: Что такое соқтықпалы