сор
IКесір-кесапат, бақытсыздық, ауыртпалық. Оның радиода сөйлегені өзіне сор болды (Қазыбеков). Сорға айналды – бақыты тайды, қырсық шалды. Сор айдады – қырсық шалды. Сор жеңді – соры қайнады. Соры арылмаған – қырсыққа белшесінен батқан. Соры қайнады – қайғыға душар болды. Соры қайнап, сорпасы төгілді – бақытсыздыққа ұшырап, берекесі қашты; күні қараң болды. Сорың құрғыр (қарғ. ) – бақытың кесілгір (күйгір). Сорың құрғыр – қарғыс емес, жанашырлық, мүсіркеуді білдіреді
II
Аяқ батып кететін тұзды батпақ. Моншақтың сор жағында түйелер жайылып жүр (Алдамжаров)