Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
сору
1. Бір нәрсені ерін арқылы ішке тарту, ему. Бала емшекті рахаттана сорып , ұйқыға кетті ("Қаз. әдеб. "). 2. Бір нәрсені ауызға салып талмау, жалмау. Қарт әже жас өрікті сорып тұр (Байжанов). 3. Шаң, түтін, газ, су т. б. заттарды арнаулы түтік арқылы тарту, сыртқа шығару. Түтіктің ауасын насос арқылы сорып шығара бастаған (О.Сәрсенбаев). 4. Бір нәрсені ақ жем қылу, бозарту. Суық су сорған қолы сорқырап қақсай бастады (Ниязбеков). 5. Біреудің еңбегін қанау, жатып жеу. Ол жеті атасынан бері кедейлердің сорған қорқау (Т.Нұртазин)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: сору


будет выглядеть так: Что такое сору