Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р [С] Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
сұққылау
1. Үшкір затпен бір нәрсені піспектеу, түйреу. Бати сармойын пышақпен түйенің қолтығынан сұққылай берді (Бөкеев). 2. ауыс. Дененің шаншып ауруы. Жауырыным асты сұққылап ауырады (Қабышев)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: сұққылау


будет выглядеть так: Что такое сұққылау