Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р [С] Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
сыз
I1. Ылғалы мол, дымқыл жер. Білмеден сыз иісі шығады. 2. ауыс. Көңілдегі реніш, ашу-ыза. Ана жүрегінің сызы баласын иіскегенде басылады. Сыз өтті – суық тиді, тоңды
II
таң сыз берді
– Таң ағарып ата бастады. Таң сыз беріп келе жатқан кезде екі кісі сөйлесіп отыр еді (Майлин)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: сыз


будет выглядеть так: Что такое сыз