Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
сыздық
1. Тіс аралығындағы сызат, жік. Ұзаққа шаппас – тісінің сыздығы қысқа (С.Мұқанов). 2. Етіктің, теріден тігілген киімдердің тігісінің аралығына салатын жіңішке әдіп былғары. Шал аралығына сыздық жүгіртіп біріктірген қонышты аударып қарады (Тілеуханов). 3. Өзеннің жыра аққан жіңішке тармағы, сызат. Сарысу өзені сыздық арнамен сырға қарай ағады (Мағауин)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: сыздық


будет выглядеть так: Что такое сыздық