сылап-сипау
1. Қолмен, алақанмен жайлап уқалау, сипау. Жігіт дойыр көгерткен денесін сылап-сипап есін жиды (Оразақов). 2. Алдап-сулау, алдарқату. Сырғалы оны өйтіп-бүйтіп сылап-сипап жолға салды (Абдрахманов). 3. Мәпелеу, күту. Заманбек екі жүйрікті сылап-сипап бағып отыр ("Қаз.әдеб"). 4. ауыс. Жым-жылас қылу, түк қалдырмау. Столды жинап, дастархандарын сылап-сипап қойыпты (Омарбаев)