Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р [С] Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
сыңқылдау
1. Әзілдеп сылқылдап, сылқ-сылқ күлу. Биғайша даусын шығара сыңқылдай күлді (Нұрмағамбетов). 2. Сылдыр қағу, сылдырау (су). Ерке бұйра бұлақ жатыр аунап, сүйкімді жас үнімен сыңқылдаған (Аманжолов). 3. Қиқу салу, қиқулау (құс). Су сабалап, аққудың сыңқылдаған үні естіледі (Жақыпбайұлы)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: сыңқылдау


будет выглядеть так: Что такое сыңқылдау