сыңсу
Iкөне. Ұзатылған қыздың ел жұртымен қоштасардағы айтатын жыры; тұрмыс-салт дәстүрлерінің бірі. Қыздар аттанар мезгілі жеткен шақта сыңсу айтылады (Мағауин)
II
1. Өлген адамды жоқтап, дауыс айтып жылау. Кәкеш жаназаға киімдер дайындап, аузын басып сыңсиды (Адамбеков). 2. Әдемі сызылған, жіңішке дауыспен ән салу. Ұзамай сыңсыған дауыс қайта көтерілді (Майлин)
III
Самсау, қаптау, быжынау. Арал – ну қамыс, сыңсыған жыңғыл, сексеуіл (Тоғызбаев). Сыңсыған қол – самсаған қалың әскер